دستور العمل نصب لوله تکجداره پلي اتيلن
۱- برش لوله
در لوله گذاري با استفاده از لوله هاي پلي اتيلن مواردي پدید می آید که به قطعه لوله کوتاه تر از شاخه لوله هاي موجود نیاز پیدا شود. در این موارد باید با بریدن قسمتی از طول شاخه موجود قطعه لوله مورد نظر را ساخت برش لوله باید به طریقی انجام شود که سر لوله هاي حاصل از برش کامل و سالم بوده و آسیبی به لوله وارد نیاید.
مقطع برش لوله باید کاملاً عمود بر محور لوله باشد براي برش لوله نباید از اره دندانه درشت اره نجاري ( استفاده کرد . استفاده از اره دستي دندانه ریز ( آهن بر فقط براي برش لوله هاي پلي اتيلن تا قطر ۱۰۰ میلیمتر مجاز است . براي برش لوله هاي بزرگتر باید حسب مورد، از ماشینها و ابزارهاي مخصوص برش لوله هاي پلاستيکي استفاده شود. هنگام برش براي ثابت نگهداشتن لوله نباید از گیره استفاده شود زیرا عمل گیره باعث جمع شدن لوله و آسیب جداره آن در محل گیره میشود. در کار با ماشین برش با ابزار مخصوص لوله پلي اتيلن لازم است دستور العمل و توصيه هاي سازنده تجهیزات مزبور درباره نحوه استفاده از این تجهیزات و نکات ايمني، کاملاً رعایت شود.
براي برش لوله باید از دستگاههايي استفاده شود که حداقل براده و تراشه را در محل ایجاد کند . پس از اتمام برش لازم است با استفاده از سوهان مناسب سطح برش را کاملاً مسطح کرده و تمام براده و تراشه را جدا کرد تا آماده براي جوش لب به لب شود.
۲ – تمیز کردن لوله و متعلقات
قبل از نصب داخل و خارج سر ساده هر يك از شاخه هاي لوله و سر متعلقات باید با پارچه خشك و كاملاً تمیز شود.
۳ نصب لوله و متعلقات
پیمانکار موظف است با رعایت کلیه موارد قبلي، لوله هایی که باید داخل ترانشه نصب شوند را به تعداد شاخه و در اقطار مورد نیاز و حسب مورد متعلقات مربوط را با نظر و تأیید مهندس مشاور تعیین کرده و در کنار ترانشه به ترتیبی که باید نصب شوند، ریسه نماید.
اتصالي هاي جوشي لب به لب لوله ها و متعلقات باید در خارج ترانشه انجام شود برای تأمین این منظور، باید پیمانکار الوارهايي به ضخامت، عرض و طول مناسب به تعداد کافی تهیه کرده و در کارگاه آماده داشته باشد.
این الوارها باید به فواصل معين روي ترانشه و در جهت عمود بر امتداد ترانشه به نحوي گذاشته شوند که کاملاً در یک تراز باشند.
سپس شاخه لوله هاي پلي اتيلن را که قرار است به یکدیگر جوش داده شوند باید به صورت آزاد روي اين الوارها به صورتی گذاشته شوند که محور هر دو شاخه لوله در محل اتصال در يك امتداد بوده و زیر هر شاخه لوله، تعداد كافي الوار به فواصلی قرار داده شود که مانع از انحناي شاخه لوله بر اثر وزن خود گردد ابعاد، تعداد و فواصل الوارها، بستگی به قطر طول و وزن شاخه لوله هایی خواهد داشت که قرار است در مسیر مورد نظر نصب شوند . در هنگام انتقال لوله و متعلقات به روي الوارهاي مذكور، بايد دقت شود که هیچ گونه مواد زاید، داخل لوله و متعلقات نشده باشد.
پس از اینکه هر شاخه لوله و هر يك از متعلقات در جاي خود روي الوارها گذاشته شد باید بلافاصله مورد بازدید قرار گرفته و اطمینان حاصل گردد که داخل لوله تميز و عاري از اشياي خارجي است.
پیمانکار میتواند با توجه به شرایط محلي و امکانات خود عملیات لوله گذاري در مسیر مورد نظر را به چند قطعه تقسیم کرده و تعداد شاخه لوله و متعلقاتی را که در نظر دارد در هر قطعه به یکدیگر متصل کند همراه با ابعاد، تعداد و فواصل الوارها تعیین کرده و پس از اخذ تأیید مهندس مشاور ملاک عمل قرار دهد.
۳ عملیات اتصال به روشهای مختلف در بند ۲ تشریح شده است . براي تسهيل کار با دستگاه مخصوص جوش لب به لب پیمانکار مي تواند به طور موقت قطعه الوار بزرگتري روي ترانشه در محل اتصال دو شاخه لوله قرار داده و دستگاه مخصوص جوش لب به لب را روي اين الوار مستقر کند عملیات اتصال باید از يك طرف مسیر شروع شده و اتصالی ها به ترتیب، يکي پس از دیگری انجام شوند تا تمام اتصالي لوله ها و متعلقاتی که در یک مسیر نصب میشوند برقرار گردد.
شاخه لوله ها و متعلقاتی که به شرح فوق به یکدیگر متصل و یکپارچه می شوند يك قطعه از خط لوله را تشکیل می دهند که باید به آرامي در ترانشه قرار داده شود براي تأمين اين منظور باید از ماشین آلات مناسب که در فواصل معینی در طول این قطعه خط لوله قرار داده شده استفاده شود و در مقابل هر دستگاه ماشین، قطعه خط لوله را با استفاده از تسمه اي که از زیر لوله عبور کرده و به چنگک جرثقیل وصل شده آویزان کرد در این حالت جرثقیل ها لوله ها را بالا برده تا قطعه خط لوله را از الوارها جدا سازد و الوارها آزاد شوند سپس الوارها را باید یکی پس از دیگري از زير قطعه خط خارج نموده و با استفاده از جرثقیل، قطعه خط لوله را به آرامی در کف ترانشه قرار داد. در صورتي که انتهاي قطعه خط لوله به تبدیل پلي اتيلن فلنجي ختم نشده باشد و در نظر باشد به انتهاي شاخه لول هاي از مرحله بعدي عمليات اتصال داده شود نباید انتهاي قطعه خط لوله را در داخل ترانشه قرار داد، بلکه انتهاي اين قطعه خط لوله باید بر روي الواري که روي ترانشه گذاشته شده است باقی بماند و عملیات اتصال قطعه بندي خط لوله، نظير قطعه قبلي انجام شود . خارج نگهداشتن انتهاي يك قطعه خط لوله به شرحی که اشاره شد زمانی میسر است که طول قطعه خط لوله مورد نظر و قطر لوله در حدي باشد که قطعه خط لوله انعطاف كافي براي خم شدن داشته باشد در لوله هاي به قطر كوچك و وزن نسبتاً کم ممکن است به جاي استفاده از ماشین قطعه خط لوله را به كمك چند کارگر که هر يك تسمه اي را که از زیر لوله عبور کرده است در دست دارند به آرامی در داخل ترانشه قرار داد.
۴- نصب شیرآلات و متعلقات
چنانچه اتصال شیر آلاتي که براي نصب در خط لوله پلی اتیلن در نظر گرفته شده از نوع فلنجي باشد . نصب این نوع شیرآلات عيناً نظير نصب شیرآلات در خطوط لوله فشاري ديگر مي باشد . در صورتی که اتصالی این شیرالات از نوع ديگري باشد در آن صورت می توان از تبدیل پلی اتیلنی که این اتصالی را تبديل به اتصالي فلنجي ميکند استفاده کرد قطعات فلنج دار واسط در بخش متعلقات شرح داده شده است.
۵- پشت بندها و مهارهاي بتني
پشت بندها و مهارهاي بتني خطوط لوله پلي اتيلن فشاري، عيناً نظير پشت بندهاي ساير خطوط لوله فشاري است که در بخش نکات مشترك لوله گذاري و سایر بخشهاي اين مجموعه تشریح شده است.
۶- خاکریزی مقدماتی روی لوله های نصب شده
قبل از آنکه آزمایش هیدرواستاتيك خطوط لوله نصب شده آغاز شود لازم است اطراف و روي لوله با خاك مناسب پر شده و متراکم گردد تا خط لوله در جای خود ثابت مانده و بر اثر فشار داخلي ضمن انجام آزمایشات از جای خود تکان نخورد نظر بر اینکه هنگام آزمایش هيدرواستاتيك خط لوله لازم است تمام اتصالات در محل شیرآلات و متعلقات قابل رؤیت باشند تا در صورت نشت آب از آن بتوان محل نشت را به آسانی پیدا کرد .
لذا خاکریزی قبل از انجام آزمایش هیدرواستاتيك بايد طوري انجام شود که اتصالی ها و متعلقات و شیرآلات قابل رؤیت باشند .
خاکریزی که بدین ترتیب انجام گرفته خاكريزي مقدماتي ناميده ميشود .
خاکریز مقدماتی، در فصل و نکات مشترك و در شکل یك تعریف شده است.
پیمانکار موظف است قبل از انجام خاکريزي مقدماتي، محل تمام اتصاليها و متعلقات و شیرآلاتي را به مهندس مشاور اعلام کند تا مهندس مشاور با در نظر گرفتن آن و توجه خاص به نوع اتصالي ها، شیرآلات و متعلقات محل هایی از خط لوله را که اجازه میدهد زیر پوشش خاكريزي مقدماتي قرار گيرند تعیین کرده و به پیمانکار ابلاغ کند .
مهندس مشاور این محل ها را طوري تعيين خواهد کرد که بدنه هر شاخه لوله زیر خاکریز مقدماتي قرار گيرد ولي اتصالي هاي آن خارج از خاکریز مقدماتی باشد.
در خاكريزي مقدماتي لازم است نکات مربوط به نوع بسترسازي که براي خط لوله عملیات موضوع پیمان تعیین شده است، رعایت گردد.
خاكريزي مقدماتي تا آنجا که با لوله تماس دارد باید با همان مصالحی انجام شود که در لوله هاي پي وي سي براي خاكريزي زير و اطراف لوله تعیین شده است بقیه خاكريزي مقدماتي نيز بايد مطابق مشخصات طرح انجام شود.
خاكريزي مقدماتي بايد اطراف لوله را پر کرده و در چند لایه به طور یکنواخت انجام شود حداقل ارتفاع خاكريزي مقدماتي روي تاج لوله ۳۰ سانتیمتر و در شرایط خاص این مقدار حداقل با توجه به مشخصات طرح و تمهیدات لازم، قابل اجرا خواهد بود.
۷- تمیز نمودن خطوط لوله
شستشوي سراسري خط لوله بايد پس از اتمام آزمایش و ضد عفوني با آب پاك داراي کلر با غلظت تزريق به آب شرب انجام شود برای این
منظور باید از آب مشابه آب مشروب شهری با کنترل و تنظیم مقدار کلر j′(ω˙j منبع تغذیه استفاده شود ..
مقدار کلر آب مورد استفاده براي شستشوي سراسري حتي الامکان سه گرم در متر مکعب بوده ولی هیچ گاه نباید از يك گرم در متر مکعب کمتر شود ضمنا با توجه به وجود آب با غلظت زیاد کلر در خط ضد عفوني شده، شستشوي سراسري خط حتي الامكان بلافاصله و حداکثر ظرف مدت ۲۴ ساعت پس از اتمام آزمایش سراسري و ضدعفوني نمودن خط لوله انجام پذیرد .
شستشوي سراسري خطوط لوله مي تواند با ضد عفوني نمودن خط ادغام شود.
براي اين منظور، پس از اتمام مراحل ضدعفوني کردن خطوط لوله و شبكه هاي آبرساني مي توان با افزودن آب با غلظت کلر بسیار کم و یا بدون کلر، غلظت کلر را در آب مصرفي براي ضدعفوني نمودن خطوط لوله کاهش داده و به تدریج به خطوط و شبکه های در دست بهره برداری هدایت نمود.
در این حالت از صدمات احتمالی وارده به محیط زیست ناشي از تخلیه آب با غلظت کلر زياد اجتناب می شود ولی باید دقت کافی نمود که تزریق آب با غلظت کلر خيلي زياد به خطوط در دست بهره برداري، بسيار تدريجي صورت گرفته و از وارد آمدن شوك ناگهانی به آنها خودداري شود.
۸- آزمایش هیدرواستاتيك خطوط لوله نصب شده
آزمايش هيدرواستاتيك خطوط لوله پلي اتيلن تحت فشار مشابه آنچه که در بند ۲۳ ) ۲ در مورد آزمايش هيدروليكي لوله هاي پي وي سي گفته شده می باشد. در آزمایش هیدرواستاتيك لوله هاي پلي اتيلن علاوه بر موارد مشابه مندرج براي لوله هاي پي وي سي حساسیت جهت خروج كليه هواي محبوس شده در خط لوله الزامي است.
علت این امر وجود خاصیت ويسكوالاستيك در این لوله ها است.
بدین معنی که بعد از اعمال فشار داخلی در جدار لوله خزش ایجاد شده و بنابراین فشار داخلي تغيير خواهد نمود.
وقتي که لوله پلي اتيلن تحت فشار آزمایش قرار گرفت و پمپ تأمین فشار متوقف شد فشار به تدریج در داخل لوله کاهش مي يابد حتي در مورد يك قطعه لوله که صد در صد آببند باشد به علت خاصيت ويسكوالاستيك لوله و خزش لوله این تقلیل فشار به وجود خواهد آمد این تقلیل فشار به صورت غير خطي است يعني در شروع کار مقدار افت فشار بیشتر و به تدریج ثابت خواهد شد.
فشار آزمایش حداکثر ۱/۵ برابر فشار اسمي خط لوله مي باشد ولي ممکن است در شرایط خاص مهندس مشاور این مقدار را تا ۱/۲۵ برابر فشار کار خط لوله کاهش دهد لوله هاي پلي اتيلن باید در طول هایی متناسب با قطر و شرایط محلي مورد آزمایش قرار گیرند .
طول لوله تحت آزمایش در لوله هاي اقطار كوچك در حدود ۸۰۰ متر و در لوله هاي با قطر بیشتر کمتر از مقدار فوق توصیه می شود.
چنانچه گرماي لوله پلی اتیلن بیش از ۳۰ درجه سانتیگراد باشد نباید آن را مورد آزمایش هیدرواستاتيك قرار داد.
۹ نتیجه آزمایش
بعد از قطع تلمبه زنی به داخل خط لوله تحت فشار و پس از مدت يك ساعت در صورتي نتيجه آزمایش مورد قبول خواهد بود که مقدار آب لازم براي تأمين فشار به مقدار اولیه از مقدار ۳ لیتر در هر کیلومتر خط لوله به ازاي هر ۲۵ ميليمتر قطر داخلي لوله و براي هر ۳ اتمسفر فشار تست در ۲۴ ساعت تجاوز نکند.
مدت زمان آزمایش باید در زمان تهیه لوله از کارخانه سازنده نیز استعلام شده باشد.
اگر افت فشار در طول زمان آزمایش قابل توجه بوده و عملاً نشت آبي ملاحظه نشود، به معنی این است که مقدار هوای محبوس شده در خط لوله زیاد بوده که باید نسبت به تخلیه این هوا اقدام و مجدداً نسبت به آزمایش هيدرواستاتيكي لوله اقدام نمود.
چنانچه در حین آزمایش مقدار نشت غیر مجاز نشان داده شود ابتدا متعلقات مكانيك و سپس جوشهاي پلي اتیلن باید مورد کنترل قرار گیرند و پس از رفع اشکالات نسبت به انجام آزمایش مجدد اقدام نمود.
پس از انجام آزمایش فشار داخل لوله باید به تدریج کاهش داده شود تا به شرایط پیش از آزمایش برسد.
چنانچه به هر دلیل آزمایش مجدد مورد نظر باشد باید فاصله زماني مناسبي بين دو آزمایش در نظر گرفت.
این فاصله در هر صورت نباید از ۵ برابر مدت زمانی که لوله تحت آزمایش بوده است کمتر باشد.
۱۰- تكميل خاکریزی روی لوله های نصب شده
پس از اتمام آزمایش هیدرواستاتيك خطوط نصب شده و رفع نواقص چنانچه خطوط نصب شده مورد قبول مهندس مشاور واقع گردد پیمانکار اجازه دارد که عملیات خاکریزي داخل ترانشه را ادامه داده و تکمیل نماید به طوري که ترانشه با خاک پرشده و خاکریزی حاصل در حد مطلوب متراکم شود.
پیمانکار پس از اخذ اجازه مهندس مشاور موظف است با رعایت نکات مشروح در زیر، اقدام به خاکريزي تكميلي بنمايد :
۱ – قسمتهایی از خط لوله در محل اتصاليها و شیرآلات که برای انجام آزمایش هیدرواستاتيك باز نگهداشته شده با خاک مرغوب نظیر آنچه که در مورد خاكريزي مقدماتي تعيين شده خاكريزي و متراکم گردد.
۲ – با خاك مرغوب و مورد قبول مهندس مشاور عملیات خاكريزي در داخل ترانشه را در لايه هاي به ضخامت ۱۵ سانتیمتر ادامه داده و هر لایه را تا حد ۹۰ درصد پروکتور متراکم کند تا اینکه رقوم سطح حاصل از این خاکريزي نهایی به حدی برسد که مهندس مشاور با توجه به نوع و مشخصات لايه هاي روسازي، تعیین کرده است.
منظور از لايه هاي روسازي، پوششی از مصالح مناسب نظیر آسفالت بتن سنگفرش است که روي سطح تمام شده خاكريزي داخلي ترانشه باید اجرا شود تا رقوم حاصل از آن برابر رقوم معبر یا خیابان گردد.
۳- پیمانکار میتواند در صورت توافق با مهندس مشاور از طریق غرقاب کردن ترانشه به تراکم مورد نظر را از طریق غرقاب کردن ترانشه به دست آورد مشروط بر این که در این باره، تأیید و اجازه مهندس مشاور را اخذ کرده باشد.
در این موارد ضخامت لايه هاي خاكريزي تكميلي داخل ترانشه میتواند از ۱۵ سانتیمتر بیشتر باشد.
۴ – در مواردي که خط لوله موضوع عملیات پیمان در گذرگاهي نصب شده باشد که در معرض تردد وسایل نقلیه سنگین باشد، ضخامت پوشش خاکی لوله از روي تاج لوله تا زیر لايه هاي روسازي گذرگاه نباید از ۶۰ سانتیمتر کمتر باشد ولی در مواردي که گذرگاه محل تردد وسایل نقلیه سبک است حدود ۳۰ تا ۴۵ سانتیمتر پوشش خاکي روي لوله نيز كافي خواهد بود، مشروط بر آن که از نظر عمق یخبندان نیز کنترلهاي لازم صورت گرفته باشد.
۱۱ – ساير مشخصات فني عمومي لوله هاي پلي اتيلن
در خطوط لوله پلي اتيلن فشاري عمليات ضد عفونی کردن خط لوله و شستشوي سراسري خط لوله مشابه موارد مندرج در بخش نکات مشترك لوله گذاری می باشد
روشهای اتصال لوله های پلی اتیلن دوجداره
اتصال با کوپلر
برای حصول اطمینان از آب بندی مناسب باید دقت کافی به تمیز بودن واشر و کوپلر اعمال شود.
در صورت عدم مراقبت لازم شکل کاروگیتی لوله باعث کشیده شدن مواد ترانشه به داخل کوپلر خواهد شد.
توصیه میشود هنگام سوار کردن کوپلر یک ورقه ی پلاستیکی یا چوبی در زیر اتصال قرار داده شود.
برای هر اتصال دو واشر برای انتهای دو لوله پلی اتیلن که داخل کوپلر قرار میگیرد مورد نیاز است واشرها قبل از قرار گرفتن بر روی لوله باید با روان کننده ی مناسب روانکاری شوند حصول اطمینان از روانکاری کامل هر دو واشر و کوپلر مهم میباشد.
باید برای جا افتادن کامل انتهای هر دو لوله داخل کوپلر دقت کافی به عمل آید.
اگر در جا افتادن واشر مشکلی پدیدار شود معمولا به دلیل عدم روانکاری مناسب واشر و کوپلر می باشد.
اگر واشر هنگام نصب به طور مناسب روانکاری نشود ممکن است از محل خود خارج شود (شکل ۲۲)
اتصال با کوپلر حرارتی
اتصال با کوپلر حرارتی (شكل) (۲۳ برای اتصال لوله های پلی اتیلن دوجداره ی مورد استفاده در آبیاری ،بهداشتی مجرای فاضلاب و زهکشی ساختمان صنایع معدن کانال کشی کابل محافظ و در زمین مناسب است. این کوپلرها از مواد پلیاولفین شبکهای شده با کیفیت مرغوب تولید میشوند. پوشش چسبناک مذاب داغ اببندی ۱۰۰ را فراهم میکند. این روش برای اتصال لوله های با قطر بزرگ از نظر عملی ممکن و از نظر اقتصادی به صرفه می باشد.
به طور خلاصه مزایا و ویژگیهای این کوپلرها عبارتند از
- نصب سریع و آسان
- مقاومت بالای ضربه و سایش
- مناسب برای شرایط خشک و تر زیر زمین
- اتصال هم سطح با لوله
- امکان ایجاد سازگاری بیشتر در شرایط غیر هم تراز به دلیل خواص الاستومرى
- امکان استفاده از یک سایر کوپلر برای لوله هایی با دامنهی اندازه ی مختلف به خاطر نسبت جمع شدگی زیاد
- مقاومت در برابر گرما اشعه ی فرابنفش ارتعاش ذرات سنگ و شرایط صنعتی نامساعد
- موجود بودن در طول و ابعاد مورد نیازصانع
اتصال جوشی نوع اول
این نوع جوش یک روش ناپیوسته با خوراک دهی دستی از میلهی جوش بر روی محل اتصال از پیش گرم شده میباشد
ابزار و روش کار
یک دستگاه جوش اکستروژن قابل حمل که با مواد گرانولی تغذیه میشود مورد استفاده قرار میگیرد.
این دستگاه میتواند با نازل های مختلف برای میله های جوش با قطر ۱۰ تا ۲۵ mm تجهیز شود.
ظرفیت برای پلی اتیلن تقریبا ۶-۸ kg/h است. سرعت جوشکاری به زمان پیش گرمایش مورد نیاز برای گرم نمودن اتصال جوش بستگی دارد برای پیش گرمایش اتصال جوشی از ابزار گاز داغ معمولی و برای پرسکاری میلهی جوش از غلتکهای دستی یا منگنه استفاده می شود اتصال جوشی آماده شده بخش به بخش با ابزار گاز داغ و تا دمای جوش گرم میشود.
میلهی جوش نرم شده در طول مربوطه و لازم از نازل اکستروژن دستگاه جوش جدا شده و در محل اتصال جوشی قرار داده میشود.
فشار جوشی توسط ابزار فشار اعمال میشود. برای ممانعت از باقی ماندن حبابهای هوا غلتک کاری فشاری از یک نقطه و در جهت جوش آغاز میشود (شکل ۲۴
اتصال جوشی نوع دوم
ابزار و روش کار
این نوع اتصال جوشی یک روش پیوسته میباشد
ابزار جوشکاری دستی شامل یک اکسترودر کوچک میباشد برای پیش گرمایش اتصال جوشی یک ابزار گاز داغ معمولی با منبع هوای خارجی متصل میشود.
کفشک جوشکاری بر روی شکاف منطبق شده و بر روی اکسترودر برای اعمال فشار جوش تثبیت میشود.
دو نوع ابزار در این زمینه رایج هستند
شماره خت
بر اساس نوع ابزار گرانول یا میلهی جوش قابل استفاده است.
برای پلی اتیلن بیشینه ظرفیت حدود ۲/۵ کیلوگرم بر ساعت میباشد.
هوای داغ از نازل ابزار جوشکاری خارج شده و سطح لبههایی که باید داغ شوند را تا دمای جوشکاری گرم میکند.
میلهی جوش که به صورت پیوسته از دستگاه دستی خارج می شود و بر روی محل اتصال داغ شده فشار داده میشود.
جرم خارج شده ابزار را به جلو رانده و سرعت جوشکاری را تعیین میکند
اتصال در لوله های کوپلر سرخود (ساکت و اسپیگوت)
هنگامیکه از سیستم ساکت و اسپیگوت استفاده میشود اورینگ و کوپلر هر دو باید با روان کننده ی غیر نفتی و مناسب روان کاری شوند.
قسمت تر و مادگی قبل از روانکاری باید برای حصول اطمینان از آب بندی کامل تمیز شوند.
از آنجایی که کاروگیتها میتوانند خاک ترانشه را به قسمت اتصال کوپلر وارد کنند یک صفحه ی پلاستیکی تمیز باید در زیر محل اتصال کوپلر قرار گیرد.
انتهای ساکت باید دو پروفیل کامل کاروگیت را پس از آب بندی بهصورت كامل بپوشاند
بعضی از مزایای این روش عبارتند از
- امکان نصب مستقل از آب و هوا
- نصب سریع و ساده با بازدهی بالا
- صر فهجویی در زمان عدم جوشکاری و خنککاری و زمان تلف شده
- عدم نیاز به آموزش جوشکار
- انجام فرآیند بدون نیاز به تجهیزات خاص
- قابليت اعمال فشار بلافاصله پس از نصب
- تهیه و خرید آسان بدون نیاز به قطعات اضافیلوله های پلی اتیلن تحت فشارلوله های پلی اتیلن تحت فشار با استفاده از روشها و تجهیزات مشابه با سایر لوله های پلاستیکی قابل نصب میباشند اما لوله های پلی اتیلن به اندازه ی کافی انعطاف پذیرند که نصب آسان و به صرفهی اقتصادی را فراهم میکنندآماده سازی ترانشهعرض ترانشه در تاج لوله باید در حد ممکن باریک باشد ولی نباید کمتر از قطر خارجی لوله به اضافهی ۳۰۰ mm باشد تا امکان متراکم نمودن مواد خاکریزی کناری وجود داشته باشد.کف ترانشه حفر شده باید صاف و عاری از سنگهای تیز که باعث سایش سطح لوله میشود باشد در غیر اینصورت مواد خاص بستر سازی برای دفن لوله مورد نیاز میباشد.اگر به دلیل تابش آفتاب دمای لوله به طور محسوس بالاتر از دمای ترانشه باشد، لوله باید قبل از خاکریزی نهایی اندکی پوشانده شود (شکل ۲۶)شماصانع
دفن کردن لوله
لوله های پلی اتیلن می توانند از طریق جوش با اتصالات فشاری بر روی زمین به هم متصل شده و سپس به آرامی داخل ترانشه قرار داده شوند. در حین ایجاد مهار برای خطوط لوله کونی دفن شده، ایجاد مهار در شهرها و انحنای آزاد لوله ها نیز توصیه میشود. برای عمده ی کاربردهای مورد استفاده، پدها و نوارهای ضد جریان برای لوله گذاری در زیر جاده ها یا بزرگراه ها مورد نیاز است.
در لوله گذاری موازی با متقاطع با سایر تاسیسات یا کابلها که پتانسیل کشیدگی گرما هست، دفن کردن لوله های پلی اتیلن باید از طریق خاصی از سیستم های زیر با روشهای خاصی از سیستمهای زیر برای جلوگیری از خطرات احتمالی، حفاظت حداکثر در برابر گرما یا سایر اقدامات حفاظت، محافظت گردد. لوله های پلی اتیلن که در زیر زمین دفن شده اند، حداکثر درجه ی آزادی را در زمینه ی انبساط و انقباض حرارتی فراهم میکنند. معمولاً فاصله ی آنها تا کف ترانشه در حدود ۰/۲۵ متر لحاظ میشود. در لوله گذاری های موازی، حداقل فاصله بسته به نوع تاسیسات دیگر باید برابر یا بزرگتر از ۰/۶۰ متر باشد به جز در مواردی که به دلایل قانونی، ۰/۹ متر مورد نیاز باشد.
پتانسیل الزامی برای استفاده از لوله گذاری با ویژگی حداقل فاصله ی بستر سازی ۰/۰۵ تا ۰/۱۰ متر و ۰/۶۰ تا ۱/۲۰ متر فاصله تا کابلهای برق و دیگر تاسیسات محکم حفاظتی و نصب اقدامات حفاظتی فراتر از قبل و الزامات دیگر مشخص و در نظر گرفتن تدابیر حفاظتی خاص و استفاده از سایز بزرگتر از نوار یا پد، جهت جلوگیری از صدمات احتمالی وارده از تخلیه ناگهانی گاز ضرورت گیرد.
قبل از دفن لوله
- لوله های تحویل گرفته شده کنترل شود
- آسیب دیدگی لوله ثبت و گزارش گردد
- صدمات ناشی از حمل و نقل و انبار سازی لوله ثبت و گزارش گردد
- تمیز بودن بررسی شود
- اتصالات لوله ها باید بدون پسماند اتصال اضافی در محل اتصال انجام گردد
خاکریزی
مواد مورد استفاده در خاکریزی اطراف و روی لوله های پلی اتیلن لازم است از یک سنگدانه خالص باشد و امکان استفاده از مواد حفاری شده که برای یک ۳۰۰ mm متر پر کردن عاری از هر گونه مواد غیرمعمول مناسب می باشد وجود دارد به عنوان مثال مخلوط شن و ماسه با حداکثر اندازه دانه های ۴۰ mm باید بر روی تاج لوله پر گردد و به صورت ۹۰ درصد متراکم شود.
عمق پوشش
رقوم سطح کلی حداقل عمق برای پوشش لوله های پلی اتیلن به شرح زیر میباشد:
- برای محل عاری از اعمال بار: ۹۰۰ mm
- برای محل تحت بار وسایل نقلیه سبک: ۹۰۰ mm
- برای محل تحت بار وسایل نقلیه سنگین: ۱۸۰۰ mm
روشهای اتصال لوله های پلی اتیلن تحت فشار
به طور عمده سه روش برای اتصال این لوله ها استفاده میشود، که عبارتند از: جوش لب به لب، جوشکاری الکتروفیوژن و اتصال توسط فلنجها برای کاربردهای … . اتصال فلنجی کماکان است برای اتصال انواع مختلفی از لوله ها به کار روند
۱. روش جوشکاری لب به لب
جوش لب به لب یک روش سریع برای اتصال پلی اتیلن با چگالی متوسط می باشد. فرآیند به این صورت است که ابتدا انتهای لوله ها لبه زنی شده و تمیز می گردند. سپس سطح انتهایی لوله ها را برای بریدن صاف و تمیز نمودن انتهای لوله ها کاملاً صاف و تمیز می شود. هرگاه دو طرف لوله ها کاملاً صاف و هم تراز شدند و ضخامت لبه جوش مطابق با استاندارد لبه زنی گردید، یک صفحه حرارتی بین دو لوله قرار گرفته و سطح لبه ها را در دمای معین نرم و نیمه گرم می نماید. سپس، انتهای لوله نرم شده و به هم فشرده و با یکدیگر ترکیب میشوند. این عمل باعث ایجاد اتصال جوشی محکم با آب بندی کامل می گردد
